بیشتر بدانیم
به مواد شیمیایی و طبیعی که به مقدار کم و به منظور بالا بردن کیفیت افزوده می شوند افزودنی های غذایی می گویند. افزودنی های غذایی شامل نگهدارنده ها، آنتی اکسیدان ها، گیرنده های فلزی، قوام دهنده ها، سفید کننده ها، مکمل های غذایی، اسیدها، اسانس ها، رنگ ها و فرایندهای عطر و طعم می باشند. به عنوان مثال واردات مونوسدیم گلوتامات برای تشدید طعم مواد غذایی در صنایع غذایی استفاده می شود. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره ی افزودنی های مواد غذایی با ما همراه باشید تا شما را با انواع آن ها آشنا کنیم.
عوامل ضد انعقاد:
از جمله افزودنی های مواد غذایی می توان به جوش شیرین اشاره کرد که یکی از موثر ترین ماده هایی است که در گروه ضد انعقاد قرار دارد. همچنین عوامل ضد انعقاد مانع از چسبیدن پودرهای مانند پودر شیر هم می شوند.
عوامل انباشته:
عوامل انباشته به افزودنی هایی گفته می شود که حجم ماده غذایی را افزایش میدهند، بدون اینکه تاثیری روی ارزش غذایی آن ماده غذایی داشته باشند.
اسیدها:
اسید ها برای طعم دادن به مواد غذایی استفاده می‌شوند. همچنین به عنوان نگهدارنده ها و آنتی اکسیدان ها هم عمل می‌کنند.
رنگ غذا:
این مواد میتوانند هم طبیعی و هم مصنوعی باشند. رنگ غذا به این خاطر که ماده غذایی ظاهری بهتر و جذاب تر داشته باشد به مواد غذایی اضافه می‌شود.
امولسیفایرها:
امولسیفایرها به آب و روغن کمک می‌کنند که در امولسیون با هم مخلوط شوند. مانند بستنی ها، سس مایونز و شیر همگن که به عنوان افزودنی های مواد غذایی استفاده می شوند.
طعم دهنده ها:
طعم دهنده ها به مواد غذایی افزوده می شوند تا عطر مواد را افزایش دهند و به طعم مواد غذایی بهبود بخشند. به طور کلی طعم دهنده ها به دو صورت مصنوعی و طبیعی به کار می‌روند. اما به خاطر داشته باشید که انواع طبیعی سالم تر به نظر می‌رسند.
پرکننده ها:
پرکننده ها مانند امولسیفایرها و استابلایزرها مواد غذایی را افزایش میدهند. مانند نشاسته ها و پروتئین ها
نگهدارنده ها:
نگهدارنده ها میتوانند از فاسد شدن مواد غذایی در اثر فعالیت قارچ ها، باکتری ها و سایر میکروارگانیسم ها جلوگیری کنند. نگهدارنده های طبیعی مانند نمک، شکر و سرکه می باشند.
پایدار کننده ها:
پایدار کننده ها موجب می شوند که مواد های غذایی بافت محکم تری داشته باشند و همچنین می‌تواند به پایداری امولسیون ها کمک کند.
رطوبت دهنده ها:
رطوبت دهنده ها مانع از خشک شدن مواد غذایی می شوند که گلیسیرین هم یکی از انواع آنها میباشد که در افزودنی های مواد غذایی کاربرد دارد.
شیرین کننده ها:
شیرین کننده ها معمولا بدون کالری با شیرینی قند طبیعی هستند که در غذاهای رژیمی و ضد دیابتی و … استفاده می شوند.
همچنین شیرین کننده ها به دو دسته طبیعی و مصنوعی تقسیم می شوند. قند های طبیعی مانند ساکارز، گلوکز، فروکتوز و لاکتوز می باشند.
بسیاری از شیرین کننده های مصنوعی سلامت دهان و دندان، سلامت مغز، حس چشایی و … را به خطر می اندازد. در کل مواد افزودنی می تواند موجب واکنش های آلرژی، تحریک معده، اسهال، بیماری پوستی، آسم، حالت تهوع و … شود. افزودنی های مواد غذایی میتوانند اوقات ویتامین های موجود در غذا را از بین ببرند و جایگزین مواد واقعی کنند.
مواد افزوده شده به مواد غذایی را می توان به طور کلی به دو دسته مستقیم و غیرمستقیم تقسیم نمود. همچنین به مواد هایی که فاقد هرگونه ارزش غذایی هستند و به منظور حفظ ظاهر محصول، تسهیل در مرحله تهیه ی مواد غذایی و جلوگیری از تخریب و فساد در مرحله انبار جمع می‌شوند را افزودنی های مواد غذایی می‌نامند.
امروزه با توجه به تغییر در سبک زندگی مردم و افزایش تعداد زنان شاغل، استفاده از مواد غذایی نیمه آماده و بسته بندی به میزان باور نکردنی افزایش یافته است. با اطلاعات کسب شده باید بدانید که با وجود اینکه برخی از افزودنی های مواد غذایی عوارض جانبی دارند، ولی در عوض بسیاری از مواد های غذایی هیچ خطری برای بدن ندارند. پس شما میتوانید با خیال راحت در غذاهایتان از آنها استفاده کنید و لذت ببرید.